Undarlegur fréttaflutningur

Ég horfði á sjónvarpsfréttir í gær sem er ekki í frásögur færandi. Nema hvað að það var frétt sem mér þótti vægast sagt undarleg í alla staði.

Fyrir 16 árum síðan þá ,,sviðsetti" kennari í Dalbrautarskóla fíkniefnaneyslu með 8 ára gömlum börnum og tók upp á vídeó. Þetta þóttu mjög vafasamar starfsaðferðir í alla staði og látið að því liggja að einn drengurinn hafi orðið fíkniefnaneytandi í kjölfarið á þessari ,,kennslu" í meðferð fíkniefna. Ja, hérna hér, 

Í fyrsta lagi þá þekki ég ekkert til og veit ekki hvað kennaranum gekk til. Samt er ég alveg viss um að hann hafi ekki verið að kenna drengjunum að verða fíkniefnaneytendur. Ef ég leyfi mér að fabúlera um tilganginn með þessu uppátæki þá dettur mér helst í hug að hann hafi verið að láta þá leika út eitthvað sem þeim þótti spennandi til að sýna þeim að það væri ekki spennandi eða eitthvað þvíumlíkt. En ég veit auðvitað ekkert um það.  

Svo var tekið fram að einn drengurinn hefði verið dæmdur fyrir að ráðast á stúlku í Laugardalnum. (Ég las dóminn á sínum tíma og þótti sektin ekki hafin yfir allan vafa en það er önnur saga.)

Þessi ungi maður er sonur Valgeirs Víðissonar sem hvarf sporlaust fyrir 17 árum síðan.

Ætli það að missa föður sinn svo ungur að árum og vita aldrei hver örlög hans voru spili ekki meira inn í óhamingju drengsins en einhverjir klaufalegir kennsluhættir fyrir 16 árum síðan.

Þegar fram líða stundir

Sumir hafa eflaust mjög gaman af að fylgjast með ótrúlegri framgöngu forsetans gagnvart ríkisstjórninni. Hins vegar þurfum við að átta okkur á nokkrum grundvallaratriðum:

Ólafur Ragnar Grímsson verður ekki  alltaf forseti.

Ríkisstjórn Jóhönnu Sigurðardóttur verður ekki eilíf.

Nú er ÓRG búinn að setja mjög afgerandi fordæmi um starfshætti forsetaembættisins. Eru þetta starfshættir sem við viljum raunverulega sjá?

Nú reynir Davíð Oddsson að stýra Sjálfstæðisflokknum úr ritjórnarstóli Morgunblaðsins. Viljum við að hann stýri ríkisstjórn Bjarna Benediktssonar úr forsetastólnum?

Setjið hvaða nafn sem er á forsetastólinn. Setjið hvaða flokka sem er í ríkisstjórn. Viljið þið þetta í alvöru?

Krefur forsetann svara

Gangandi vegfarendur.

Fór til Reykjavíkur í sumar. Tvo daga í röð þurfti ég að krækja fyrir þennan. Bíll frá Útilíf í vörumóttökunni þeirra.

Information for foreign women in Iceland.

First of all: Welcome to Iceland, I hope you're happy here.

As you may know a horrible thing has happened and if I can in any little way contribute in preventing this ever happening again I must try to do so. I hope you will not find this information sheet patronizing in any way, that is not my aim. I'm only trying to help.

Iceland is not perfect. But we do have a good health care system and social care. Our health care is not totally free but it is quite affordable for the individual. We are also rather liberal and concerned about human rights.

We are very liberal in sexual matters. Some might say too much so but that is just a matter of opinion. As far as the sex is between consenting adults we really don't care what you do. Out of wedlock, one night stand, whatever you want girl, you just go for it. We won't judge.

If you don't want to get pregnant you can get contraception. It's pretty easy. You can buy condoms in every Apótek (drug store.) If you want other contraception you can go to your Primary Health Care Clinic and talk to a doctor. No-one has to know. It's totally between you and your health care professional.

If, for some reason, you get pregnant without wanting to have the baby there are ways to deal with that too. You can have the morning after pill in the first 24 hours or you can have an abortion. You will in both cases have to go to your Health care clinic and they will then advice you further on if necessary. Abortions are legal in Iceland for medical or social reasons. That being said, please remember that an abortion is a difficult step for every woman and better to prevent the pregnancy. But the possibility is there.

If you find yourself pregnant with a baby you don't want but won't for some reason, moral, religious or personal, have an abortion you can give the baby up for an adoption. There are a lot of good people that would love to raise your baby and care for it.  You can choose this option any time. You can even do this after you have had the baby. 

But please allow me to give you a friendly advice: If you find yourself in this situation and you don't want anyone to know you are pregnant, yet I urge you to go to your Health care clinic. They have a strict confidence rule so no-one will know except them. Nobody else.  It is so much better to have someone to talk to and make sure everything's alright  when you are pregnant.

The most difficult part is hiding the pregnancy, if you can manage that the rest is fairly easy. You just go to the hospital, sign the paper, give birth and then you'll go home the next day. No-one has to know anything. 

If you want to have the baby but are not married that is no big deal either. Being a single mom is quite acceptable here socially. That being said be aware that being a single mom is quite difficult financially and of course emotionally. Parenthood is a hard job and it is better, if possible, to share the responsibility.  

A few words in the end: There is help available at almost every corner but you must reach out for it. The help seldom comes to find you. You will have to go to the doctor or the social worker  and seek the help. Once you're there, help will be given.

For your own benefit: Do your best to learn the language. The better you know the language more information is available to you. Knowledge is power.

Manndómur og Landsdómur

Það er ekki oft sem mig setur hljóða. Það átti sér samt stað fyrir skömmu þegar fregnir bárust af stuðningsfundi Geirs H. Haarde í Hörpu.

Það má deila um sanngirni þess að Geir standi einn eftir ákærður. Sumum, m.a. mér, hefðu þótt sanngjarnast að allir tilnefndir hefðu fengið ákæru. Svo fór ekki en það þýðir ekki að það sé ósanngjarnt að ákæra Geir. Það er altítt að ,,stjórinn" sé látinn bera ábyrgðina. Skipstjóri er gjarna látinn fara eftir nokkra slaka túra. Íþróttaþjálfarar einnig. Er það á einhvern hátt óeðlilegt að forsætisráðherra sé látinn bera ábyrgð á ríkisstjórn sinni?

Það má vel vera að Geir H. Haarde hafi ekki gert neitt rangt. Sé svo hlýtur þá ekki Landsdómur að komast að einmitt þeirri niðurstöðu?

Hvernig má það vera að maður sem komist hefur til æðstu metorða innan valdastofnana samfélagsins treysti nú ekki þessum sömu valdastofnunum? Valdastofnunum sem hann sjálfur átti þátt í að móta og manna. Hvað megum við hin þá segja?

Geir reynir að halda því fram að þeir einstaklingar sem nú halda um valdatauma sé ekki treystandi. Það má einu gilda. Ef kerfið er þannig uppbyggt að öllu skipti hvaða einstaklingar manna það þá er kerfið meingallað. Lítið fór nú fyrir gagnrýni Geirs á kerfið á meðan hann og flokkur hans sátu að völdum. Höfðu þeir þó nægan tíma til breytinga hefði hugur þeirra raunverulega til þess staðið.

Þá kvartar Geir sáran, í dýrasta sal landsins, yfir því hve kostnaðarsöm málsvörnin sé. Ég spyr aftur, hvað megum við hin segja?

Nú er þrískipting valdsins hornsteinn lýðræðisins. Dómsvaldið er einn hluti þess. Allir borgarar eiga þess kost að sækja rétt sinn fyrir dómstólum. Að sama skapi mega allir borgarar eiga þess von að vera stefnt fyrir dómstóla af hinum og þessum sökum. Það hefur fjöldi fólks lent í málaferlum að ósekju og borið af því kostnað.

Voru fjármála- og forsætisráðherralaunin virklega svo lág að Geir gat ekkert lagt fyrir? Eru lífeyrisréttindi alþingismanna skorin við nögl?

Kannski er ég barnaleg inn við beinið en ég hef alltaf borið ákveðna virðingu fyrir embættum. Forsætisráðherraembættið hefur mér t.d. alltaf þótt virðingarvert þótt því fylgi argaþras stjórnmálanna. Auðvitað er fólkið sem sinnir því hverju sinni bara venjulegt fólk og eflaust ósanngjarnt af mér að ætlast til að viðkomandi lagi sig að embættinu að ákveðnu leyti. En ég geri það samt. Vegna þessa kann ég því ákaflega illa að heyra fv. forsætisráðherra ,,væla" í fjölmiðlum.

Það má vera að þetta væl sé hluti af málsvörninni, að fá samúð hjá þjóðinni til að hafa áhrif á dóminn. En mér þykir þetta engan veginn við hæfi.

Það er engum blöðum um það að fletta að Geir H. Haarde var forsætisráðherra þegar íslensk þjóð varð fyrir því mesta efnahagsáfalli sem hún hefur orðið fyrir frá lýðveldisstofnun. Það má vera að forsætisráðherrann þáverandi beri á því enga ábyrgð og hafi ekkert getað gert til að forðast áfallið eða draga úr því. En er ekki eðlilegt að um það sé spurt? Geir H. Haarde hefur örugglega spurt sig þessa sjálfur. Hann segist viss um svarið.

Mikið væri það flott ef fv. forsætisráðherra sýndi æðruleysi og fagnaði kærkomnu tækifæri til hreinsa mannorð sitt eða greiða skuld sína við samfélagið ella.

Update varðandi Vinnumálastofnun.

Ég hringdi í þjónustufulltrúann á Húsavík í dag. Sem betur fer var hann við þótt það sé þriðjudagur. Hann fletti upp umsókninni minni, sá að ég hafði fært inn að ég fengi laun frá Þingeyjarsveit og fannst þetta mjög skrítið. Hann hringdi í Greiðslustofu og bað viðkomandi þar um að fletta upp umsókninni minni. Þar kom í ljós að ég fór með rétt mál. Hins vegar hafði skráningin ekki skilað sér inn í kerfið einhvern veginn. Þ.a.l. á að taka þetta aftur fyrir og draga til baka fyrri ákvörðun. Þetta er að sjálfsögðu mjög gott.

Hins vegar hefði verið miklu betra ef þetta upphlaup hefði alls ekki átt sér stað. Ég hélt og trúði í tæpan sólarhring að það ætti að tekjusvipta mig í tvo mánuði. Þegar maður er með íbúðarlán og lítið barn þá er það talsvert mikið mál. Ég er vissulega gift en þvert á almannaálit þá eru bændur ekki hálaunamenn. Kosturinn er vissulega sá að við hefðum ekki soltið og má þakka fyrir það.

Ég ætla líka að þakka þjónustufulltrúanum á Húsavík fyrir hans góðu aðstoð því án hans aðkomu hefði ég verið í vondum málum. Ég hringdi nefnilega sjálf í gær. Og mér var ekki trúað.

Óviðunandi vinnubrögð Vinnumálastofnunar

Síðastliðið vor var mér sagt upp vinnunni. Ég kenndi við Meðferðarheimilið Árbót og þegar því var lokað þá missti ég vinnuna. Ég er ekkert ánægð með það og hef ákveðnar athugasemdir við það ferli allt saman en svona er þetta. Það hefur ekki hvarflað að mér að skammast mín fyrir það að vera atvinnulaus enda ber ég ekki ábyrgð á efnahagsástandi þjóðarinnar, vinslitum Braga og Árbótarhjóna, fækkun í sveitum landsins né því að tilheyra ekki elítunni.

Í sex mánuði var ég á biðlaunum en það lá ljóst fyrir að ég myndi fara á atvinnuleysisbætur í febrúar. Undanfarin 8 ár hef ég verið á fyrirframgreiddum launum en fór nú á eftirágreidd laun svo ljóst var að þarna myndi myndast bil.

Í janúar hringi ég í Vinnumálastofnun til að fá leiðbeiningar. Mér er sagt að ég þurfi að fá vottorð frá vinnuveitanda. Svo á ég að fara á skrifstofu Vinnumálastofnunar á Húsavík nokkrum dögum áður en ég fell út af launaskrá, skrá mig og afhenda þetta vottorð. Um miðjan janúar mæti ég á áðurnefnda skrifstofu. Þreytulegi ungi maðurinn þar tilkynnir mér að ég geti ekki skráð mig fyrr en ég dett út af launaskrá. Þann fyrsta febrúar á ég að setjast við tölvuna og skrá mig. Ekki fyrr. Ég fæ borgað frá þeim degi sem ég skrái mig. Ef ég skrái mig 2. feb. þá fæ ég borgað frá 2. feb. Hann getur ekki heldur tekið við vottorðinu, ég á að koma með það aftur seinna. Við atvinnuleysingjarnir höfum jú ekkert betra að gera en rúnta á milli staða (20 mín. akstur x2) á ódýra bensíninu.

Þann 1. febrúar sest ég við tölvuna til að skrá mig. Ég þarf að skrá mig í lífeyrissjóð. Lífeyrissjóður starfsmanna ríkis og bæja A-deild er minn sjóður. Hann er ekki valmöguleiki í skráningunni. Ég hringi í Vinnumálastofnun. Það er ekki svarað. Ég hringi í annað númer. Þar fer af stað hálftíma hljóðrituð ræða um það hvernig eigi að bera sig að. Þegar henni er lokið er ekki svarað. Allan tímann er ég með netsamtal við þjónustufulltrúa á bið á heimasíðunni. Eftir nokkrar tilraunir er svarað í fyrra númerinu. Þar fer konan af stað með einhverja rullu sem er vandamáli mínu óviðkomandi. Ég næ að stoppa hana af og lýsa vandkvæðum mínum. Hún segir mér að hringja í hitt númerið aftur. Ég hringi aftur í það númer, hlusta aftur á hálftíma ræðuna, en svo er svarað! Þar fæ ég þær upplýsingar að Húsavíkurskrifstofan geti lagað þetta. Húsavíkurútibúið er lokað á þriðjudögum svo það gerir nú ekki mikið gagn. Þá á ég að sleppa lífeyrissjóðnum. Ég fer aftur í skráninguna. Ef ég sleppi lífeyrissjóðnum þá hleypir kerfið mér ekki áfram í skráningarferlinu. Við skulum ekki gleyma að ég fæ greitt frá þeim degi sem ég skrái mig. Algjörlega hinsegin ákveð ég að hringja í Húsavíkurskrifstofuna. Fyrir hreina tilviljun er strákurinn þar og svarar símanum. Hann segir mér að skrá mig bara í einhvern góðan lífeyrissjóð svo ég komist inn og svo lögum við þetta seinna. Ég geri það.

Í þessu umsóknarferli er spurt hvort ég hafi aðrar tekjur. Já, ég hef aðrar tekjur. Ég sit í sveitarstjórn Þingeyjarsveitar og fæ laun fyrir það. Ég set inn hversu há laun ég fæ. Þetta fylli ég skilmerkilega inn og sendi umsóknina. Nokkrum dögum seinna fer ég í viðtal við unga manninn á Húsavík og skila inn vottorðinu. Þá segi ég honum einnig að mér hafi orðið á mistök við skráninguna, ég hafi sett inn nettó laun fyrir sveitarstjórnarsetuna en ekki brúttó. Þá stóð líka í skráningunni einhvers staðar að tilkynntar tekjur yrðu samkeyrðar við upplýsingar Ríkisskattstjóra. Það er ágætt því launin eru mismunandi eftir fundafjölda. Ég man ekki hvernig orðaskipti okkar þjónustufulltrúans voru um þetta en ég hugsaði alla vega ekki meira um málið né hafði af því frekari áhyggjur. Mér er ljóst að tekjurnar ná því marki að skerða bæturnar og er fullkomlega sátt við það. Hann gat ekki lagað lífeyrissjóðsskráninguna en sendi póst á einhvern sem átti að geta það. Það hefur ekki verið gert enn þá. Þá ræddum við um skattkortið mitt og hvort ég vilji leggja það inn hjá honum eða hvort ég ætti kannski að skipta því vegna launanna frá Þingeyjarsveit.

Upp rennur 1. mars. Bankareikningurinn orðinn tómur enda ekkert útborgað síðastliðin mánaðarmót og gjalddagi gluggabréfa að renna upp. Kreditkortareikningurinn gjaldfellur 2. mars. Þegar bankareikningurinn er jafntómur eftir hádegi byrja ég að hringja. Það er að sjálfsögðu þriðjudagur svo mín þjónustuskrifstofa er lokuð og strákurinn ekki við. Svo ég hringi annað. Þar svarar kona, þreytuleg og viðbúin árás. Það er mjög óþægilegt að tala við fólk sem er í stöðugri vörn og alveg með það á hreinu að maður sé að fara að ráðast á það. Ég ber upp vanda minn og segi henni að ég þurfi að fá útborgað annars hafi ég ekki efni á reikningunum mínum. ,,Þetta er ekki mér að kenna!" Ég er ekki að kenna þér um það, ég vil bara fá að vita við hvern ég á að tala til að laga þetta. Það mun vera Greiðslustofa. Svo ég byrja að hringja þangað. Fyrst beið ég í hálftíma og svo beið ég í þrjú korter. Símanum var að sjálfsögðu ekki svarað. Ég hef sennilega ekki verið eina manneskjan sem fékk ekki útborgað. Á milli þess sem ég þurfti að hlusta á sama sálardrepandi djass-stefið, ekki lag, stef, þá var mér tilkynnt af símsvara að ég mætti eiga von á því að samtalið yrði tekið upp. Bara svona ef mér dytti í hug að vera með einhver læti út af svona nauðaómerkilegum hlutum eins og því að lifa af. Mér er aldrei sagt númer hvað ég er í röðinni. Það er talsverður munur á að vera númer 2 eða 107. Svo loka þau klukkan þrjú og ég náði ekki í gegn.

Daginn eftir er engin útborgun komin svo ég hringi aftur og hlustaði sleitulaust á sama sálardrepandi stefið í önnur þrjú korter. Við atvinnuleysingjarnir höfum jú ekkert betra að gera en liggja í símanum allan daginn og borga fyrir að fá að hlusta á djass-stef. Loksins er svarað. Sama þreytan, sama vörnin. Nei, þetta er bara því miður ekki komið í gegn. Umsóknin þín var ekki samþykkt fyrr en 25. svo þetta tekur smá tíma. Við skulum ekki gleyma að ég mátti alls ekki sækja um fyrr. Þetta kemur örugglega á morgun. Kreditkortareikningurinn verður reyndar gjaldfallinn á morgun en ég efast ekki um að Borgun komi til með að sýna þessu djúpstæðan skilning. Alveg örugglega.

Ég bíð allan fimmtudaginn en ekkert gerist. Maðurinn minn borgaði kreditkortareikninginn en við höfum ekki efni á þessu lengi í viðbót. Á föstudeginum hringi ég aftur og enn í Greiðslustofu. Undarlegt nokk er strax svarað. Það er sjálfvirkur símsvari að segja mér að Greiðslustofa sé opin alla virka daga á milli 9 og 15. Klukkan er hálf þrjú. Kósý.

Á mánudeginum hringi ég í þjónustufulltrúann á Húsavík. Það er ekki borgað út nema 1. og 7. hvers mánaðar þannig að stúlkan fyrir helgi fór hreinlega með rangt mál. Þann 7. fékk ég loks útborgað og það hefur verið í lagi síðan.

Þann 10. maí síðastliðinn fæ ég bréf dagsett þann 9. frá Vinnumálastofnun. Þau hafa komist að því með samkeyrslu við upplýsingar frá Ríkisskattstjóra að ég hafi fengið laun frá Þingeyjarsveit. Merkilegt. Ég tók það bara fram strax í umsókninni 1. febrúar. Og nú eigi ég að gjöra svo vel að gera grein fyrir þessum tekjum annars eigi ég það á hættu að vera tekin af bótum í refsingarskyni í tvo mánuði. Ég hélt nú reyndar að ég hefði gert það en allt í lagi. Ég hringi í vini mína hjá Greiðslustofu. Fæ bara að hlusta á uppáhalds stefið í smá stund. Ég lýsi vandræðum mínum. Jú, ég á sem sagt að tilkynna mánaðarlega um launin. Fylla út á heimasíðunni og senda. Allt í lagi. Það hefði verið ágætt að vita það aðeins fyrr en allt í góðu. Ég redda þessu. Ég sest við tölvuna og fylli þetta skilmerkilega út. Kanna mínar síðar nokkrum dögum seinna og sé að þetta hefur verið móttekið og afgreitt. Þá hlýtur þetta að vera allt í góðu lagi.

Í gær fæ ég bréf frá Vinnumálastofnun. Þar er mér formlega tilkynnt að þar sem ég ,,lét hjá líða að tilkynna um tilfallandi tekjur" þá verði bótaréttur minn felldur niður í tvo mánuði frá og með 24. maí. 2011.

Já, þið haldið það. Ég held ekki.

Framkoma starfsfólks Vinnumálastofnunar við skjólstæðinga sína er lítilsvirðandi. Þetta eru ófagleg vinnubrögð og mannfyrirlitning af verstu sort. Það er nógu vont og sárt að missa vinnuna sína. Það er nógu vont og sárt að fá ekki aðra vinnu. Ég hef verið á vinnumarkaði í 20 ár og greitt mína skatta og skyldur. Mér finnst ekki gaman að þiggja þessar atvinnuleysisbætur en ég á rétt á þeim og ég þarf á þeim að halda. Andskotinn hafi það að ég verði ómagi á sveitarfélaginu mínu af því að þið hjá Vinnumálastofnun kunnið ekki að lesa!

Óhæf ríkisstjórn?

Eftir því sem ég best man úr skóla í gamla daga þá heitir það kenning ef eitthvað er talið líklegt. Þegar kenningin hefur verið sönnuð má tala um staðreynd.

Sjálfstæðismenn hafa verið mjög iðnir  við að fullyrða, sérstaklega undanfarna daga, um það hve sitjandi ríkisstjórn sé vond, léleg og/eða óhæf.

Kjörtímabil hverrar ríkisstjórnar er fjögur ár. Þessi fjögur ár hafa væntanlega ekki verið valin út í bláinn. Líklega hafa einhverjir góðir og skynsamir menn talið að minnst fjögur ár á valdastól þyrftu til að koma verkum á veg. Sé miðað við þetta er í raun ekki hægt að dæma um gæði ríkisstjórnar fyrr en að fjórum árum liðnum. Þ.e.a.s að þá ætti að vera hægt að tala um staðreyndir sem blasa við af verkum ríkisstjórnarinnar og eru lögð í dóm þjóðarinnar í kosningum. Þangað til er aðeins hægt að setja fram þá kenningu að ríkisstjórnin sé vond, léleg og/eða óhæf.

Í sjálfu sér þykir mér ekkert óvænt að pólitískir andstæðingar setji fram svona ósannaðar fullyrðingar um ríkisstjórnina. Hins vegar þykir mér það kómískt að Sjálfstæðismenn skuli tala svona því þeir sátu í ríkisstjórn í 18 ár og komu verkum sínum svo sannarlega á veg. Þeir sköpuðu sína Útópíu. Staðreyndirnar blasa hvarvetna við.

Hafi einhver stjórnmálaflokkur einhvern tíma í mannkynssögunni sannað með óyggjandi hætti að hann sé algjörlega óhæfur til að stjórna samfélagi þá er það Sjálfstæðisflokkurinn.

Stuðningsyfirlýsing

Ég hef stutt Vinstri hreyfinguna grænt framboð frá upphafi. Ég hef tekið nokkuð virkan þátt í starfi flokksins síðastliðin 5-6 ár. Mér hefur alltaf líkað vel sú opna umræða sem átt hefur sér stað innan flokksins og að fólk geti og megi hafa skiptar skoðanir. Þar sem ég bý í Norð-austurkjördæmi hef ég setið þó nokkra fundi með formanni flokksins Steingrími J. Sigfússyni og hefur mér fundist hann frekar styðja opin skoðanaskipti en hitt.

Ég er eindreginn andstæðingur Evrópusambandsaðildar og því þótti mér mjög erfitt að taka því að VG samþykkti aðildaumsókn sumarið 2009. Held ég að öllum sé ljóst að Samfylkingin sneri mjög harkalega upp á handlegg VG í því máli. Seinna meir á kjördæmisráðsfundi þar sem málið var rætt sagði Björn Valur Gíslason að engin ríkisstjórn hefði verið mynduð sumarið 2009 sem hefði ekki haft Evrópusambandsaðildarumsókn á stefnuskránni. Þetta held ég að sé alveg rétt. Stjórnarandstæðingar geta sagt allt sem þeir vilja. Borgarahreyfingin hafði aðild á sinni stefnuskrá. Framsókn einnig með skilyrðum. Formaður Sjálfstæðisflokksins er hlynntur inngöngu. Þessir flokkar hefðu allir gengið að Evrópusambandsskilyrðinu til að komast í ríkisstjórn með Samfylkingunni sem hafði töglin og haldirnar eftir kosningarnar.

Það er engum vafa undirorpið í mínum huga að besta ríkisstjórnin sem völ var á situr nú að völdum. Þá vil ég einnig að það komi fram að ég treysti engum manni betur til að takast á við þau erfiðu mál sem við er að eiga í Fjármálaráðuneytinu en Steingrími J. Sigfússyni.

En ég er eindreginn andstæðingur Evrópusambandsaðildar og ég hef rétt til að tjá mig um það. Mér þykir leitt ef það er túlkað í fjölmiðlum hægri aflanna sem svo að ég sé að grafa undan ríkisstjórnarsamstarfinu eða kljúfa flokkinn. Það er ekki ætlun mín.

Ég styð ríkisstjórnarsamstarf Samfylkingar og Vinstri hreyfingarinnar græns framboðs.

RÚV-Sirkusinn

Það má þakka þremur einstaklingum að þessi þingályktunartillaga er komin fram á þinginu: Boga, Jóhönnu Vigdísi og Sigmari fréttamönnum Ríkissjónvarpsins. Á kosningavöku sjónvarpsins komust þau að þeirri niðurstöðu að meirihlutavilji væri kominn fyrir aðildarumræðum og ,,fréttaflutningurinn" í framhaldi af því alla kosningavökuna. Jóhanna grípur þetta á lofti og Steingrímur var þungbrýnn.

Í hönd fóru tveggja vikna stjórnarviðræður þar sem önnur vikan fór algjörlega í ESB umræðu. Annað hvort væri þetta samþykkt eða þessi ríkisstjórn kæmist ekki á koppinn. Ef tillagan verður felld í þinginu þá verður stjórnarsamstarfinu slitið.

VG átti um fáa kosti að velja. Halda áfram að vera ,,óstjórntækur" flokkur eða, fara að vilja meirihluta þjóðarinnar sem vildi aðildaumræður og vona að þessi óskapnaður yrði felldur í þjóðaratkvæðagreiðslu.

Nú er staðan hins vegar þannig að meintur meirihlutavilji á þinginu er ekki til staðar nema með atkvæðum VG. 

Svo ágætu þingmenn VG. Hvað ætlið þið að gera? Ætlið þið að svíkja kjósendur ykkar (og þjóðina) fyrir þetta stjórnarsamstarf? Stjórnarsamstarf sem byggist á kúgun?

Áfram deilt um ESB